Zapisany
Nie wszystko blaknie. Są rzeczy, które zostają na skórze, pod palcami, w uczuciach.
Pachnie jak stare winyle, wygląda jak sprany denim, czuć to pod palcami.
Słowa jak dźwięki – mocne, wytłoczone, zostają na długo.
Niektóre myśli zapisuje się jak zapachy – na skórze.
Atrament jak riff, zostawia ślady. Nie da się go cofnąć.
Rozbierz to na części. Nowy wpis już tu jest – Nie pachnę. Pamiętam.
-
Nie pachnę. Pamiętam.
Niektóre perfumy nie pachną. One pamiętają.
-
Gdzie kończy się indywidualność, a zaczyna ucieczka?
Czy naprawdę jesteś sobą, czy tylko dobrze uciekasz przed tym, kim nie chcesz być?
-
To, co nigdy nie powinno się wydarzyć, a jednak zostaje
Niektóre drogi prowadzą donikąd, ale to właśnie na nich zostawiamy najwięcej siebie.
-
Kim jestem, kiedy nikt nie patrzy?
Nie muszę być jak ojciec ani jak matka – jestem sobą, choć w środku czasem mieszka nas dwóch.
-
Zapachy, które mnie stworzyły
Niektóre zapachy nie tylko zostają w pamięci – one budują to, kim jesteś.
-
Zapach asfaltu, denim i dźwięk przewijanej kasety – rzeczy, które się nie starzeją
Kilka rzeczy nigdy nie wychodzi z mody – asfalt po deszczu, jeans z przetarciami i dźwięk przewijanej kasety